DOETINCHEM – Cabaretier en stand-upcomedian Daniël Arends staat op 10 en 11 april in theater Amphion in Doetinchem met zijn show Thuis praat ik bijna nooit. Hij begon ooit bij de vermaarde Comedytrain in Amsterdam, brak landelijk door met zijn op tv uitgezonden shows Geen excuses en Blessuretijd en staat sindsdien bekend om zijn absurdisme, balorige sarcasme en onvoorspelbaarheid.

Blik vooruit
Na een saaie periode, waarin men aan huis gekluisterd is, kan de blik weer vooruit. Alle klusjes zijn intussen wel gedaan. Het plafond witten, de vloer opnieuw in de olie zetten, betere wifi in het huis aanleggen, zodat in elke ruimte gewerkt of gestudeerd kan worden, zorgverzekeraars vergelijken (en aanbiedingen van het nieuwe jaar bekijken), men is er wel klaar mee. Gelukkig zijn alle zalen de agenda weer aan het vullen.

Stand up comedy pur sang
En dan is een avond onbekommerd schuddebuiken in de nabije toekomst een fijn vooruitzicht. Op 10 en 11 april gaat Daniël Arends terug naar de basis van zijn carrière. “Geen muziek, geen rode draad, geen gedoe. Zestig minuten stand-upcomedy pur sang.” Deze show gaf hij de titel Thuis praat ik bijna nooit, hetgeen vragen oproept over hoe de cabaretier Kerstmis gevierd heeft. Wellicht alleen? Maar op het podium is Arends een spraakwaterval. Hij verstaat de kunst van de zelfspot en spaart zichzelf niet. En zijn publiek al helemáál niet.

Eten bij een ander stel
De momenten dat Daniël Arends de toehoorder in de spiegel laat kijken, zijn schurend. Zo schetste hij in Blessuretijd op griezelig herkenbare wijze het tafereel wanneer twee stellen bij elkaar gaan eten. Het cliché ‘wat ziet het er mooi uit, het is bijna zonde om op te eten’ komt voorbij en daarna Arends’ commentaar: ‘wat maakt het uit hoe het klaargemaakt wordt? (…) Ik prop het in m’n bek en ik maak d’r kak van’. Arends is een balorig-sarcastisch observator, eerder scherp dan zuur.

Ontregelen
Een ander mooi voorbeeld van het ongemak dat Daniël Arends met zijn stand up shows veroorzaakt, voert terug naar één van zijn optredens bij de Comedytrain. Hij liet het publiek telkens de laatste drie lettergrepen van de zinnen van Frank Sinatra’s Something Stupid nazingen. Niks aan de hand, totdat hij in plaats van de woorden ‘I love you’, ‘Heil Hitler’ zong. Ontregelen, dat is een andere grote hobby van Arends. Verwacht het onverwachte, wil hij maar zeggen. Of zoals hij zelf Thuis praat ik bijna nooit aankondigt: “Ik zou maar naar deze gaan, volgende show ga ik waarschijnlijk weer moeilijk lopen doen.”