Klimmend en klauterend door markthal en Meulenvelden

DIDAM – Het waren eigenlijk maar drie lange hindernissen. Twee in de markthal en één in Meulenvelden, waarbij de deelnemers alleen tussen de twee survivallocaties even met de voeten aan de grond mochten. Dat maakte de eerste Steak’m Buutenstebinnen Survival echter juist zwaar. “Het is veel klimmen en klauteren”, zei organisator Peter Rutjes. “Je armen krijgen geen rust, waardoor je enorm verzuurt.”

survival meul
In Meulenvelden moesten de deelnemers elkaar helpen om de hindernissen te nemen.

Dat was aan sommige deelnemers bij de finish ook goed te zien. Na een inspanning van nog geen kwartier plofte Ronnie Loeters (28) na de finish uitgeteld op een stoel. “De hindernissen zitten heel kort op elkaar, waardoor je tussendoor weinig tijd krijgt om te rusten”, vertelde de Loilenaar nog nahijgend. “Vooral de laatste hindernis was lastig”, vond broer Barry Loeters (31). “Daar moest je over de hoge palen heen en onder de lage door.” Hun team ‘De Loeties en co’ werd uiteindelijk achttiende in een tijd van 14.20 minuten.

Deelnemers
In totaal deden er zondag 47 teams mee aan de eerste editie van het survivalevenement in de Didamse markthal. Voor aanvang schreven zich 43 teams in, de laatste vier meldden zich zondagmiddag bij het zien van het spektakel spontaan aan. Alle teams bestonden uit drie personen, die elkaar op verschillende onderdelen van het parcours moesten helpen om een hindernis te bedwingen.

Zoals in Meulenvelden, waar de deelnemers elkaar eerst steunden om via een touw in een buis omhoog te klimmen en elkaar vervolgens een voetje moesten geven om de bel te luiden. “Dat vond ik het moeilijkste onderdeel”, zei Yara Pot (10) na afloop. Ze liep het parcours samen met haar vader Quintin (46) en zus Marit (13). “Je moest je heel klein maken en je benen intrekken om in de buis naar boven te komen. Vooral voor oudere mensen als papa was dat lastig.”

Zowel vader Quintin als dochter Yara zijn lid van survivalvereniging Jan in ’t Touw uit Zelhem. Quintin: “We doen ook elk jaar mee aan de survivalrun in Loil. Ook zo’n leuk project. Ik hoop dat dit evenement ook een vervolg krijgt. Het parcours is heel mooi opgebouwd. Alle hindernissen kun je op verschillende manieren nemen. Het was echter wel zwaar, omdat het meer een korte intervaltraining is dan buiten. Buiten kun je onderweg tijdens het lopen nog een beetje uitrusten, dat kun je hier niet.” De drie ‘Potsies’ eindigden zondag op een 28ste plaats in een tijd van 17.05 minuten.

Winnaars
Het snelste team van de dag was ‘111 Monsters’. Zij haalden in een supertijd van 7.40 minuten de finish. “Dat was echt heel snel”, vond ook de ervaren survivallaar Peter Rutjes. “Tijdens de training deed een lid van Jan in ’t Touw er in zijn eentje acht minuten over en daarbij sloeg hij de hindernis met de grote opblaasbal zelfs over. Met z’n drieën moet je onderweg ook nog eens op elkaar wachten. Dit is dan ook een hele knappe prestatie.”