Misschien ben ik in een van mijn vorige columns te euforisch geweest dat je een winnend team niet moet wisselen. De nieuwe gemeenteraad, wat tegelijkertijd ook de oude is, heeft amper op het pluche zitting genomen of de eerste negatieve berichten sijpelen langzaam door.

De gemeente Montferland kampt met een ernstig tekort en moet zich dringend gaan beramen op bezuinigingen. Na zorgvuldige calculatie blijkt dat de financiële crisis een flink gat in de begroting van 2013 heeft geslagen.

Hier komen enkele lijken uit het hondenhok. De financiële crisis dateert al vanaf eind 2008 en vanaf dat moment zijn de prijzen van onroerend goed, dus ook van bouwgrond fors gedaald. De plannen van de twee terreinen, waarop volgens zeggen veel verlies is geleden, dateren al van voor 2013, dus had dit bij het maken van deze plannen al bekend moeten zijn. Dat de opbrengst van de leges flink is achtergebleven is ook geen verrassing, want als er niet wordt gebouwd, komen er ook geen leges binnen. Wellicht is men bij het maken van de begroting van 2013 iets te overmoedig geweest of is met het zicht op de verkiezingen deze met een dubbele pen geschreven.

De al eerder door mij genoemde lijken kunnen voor insiders geen verrassing zijn geweest. Is het dan eigenlijk wel gepast om in deze barre tijden voor Sinterklaas te spelen door 250.000 euro ter beschikking te stellen voor een ruimte om carnavalswagens te bouwen en te stallen of 600.000 euro neer te leggen voor een paar kunstgrasvelden.

Inmiddels heeft de gemeente Montferland een nettoschuld van 103 miljoen euro. dat is omgerekend naar mijn wereld negentienduizend ton hondenbrokken. Van dat bedrag kunnen ongeveer tweehonderdduizend middelgrote honden minstens één jaar eten.

Volgens de berichten zullen behalve bezuinigen ook de inkomsten omhoog moeten en daar zal het baasje niet blij mee zijn. Als de hondenbelasting ook omhoog gaat, voorzie ik dat ik de komende jaren op rantsoen wordt gesteld.