Nederland is een democratisch land en iedereen die in dit land zijn of haar eigen opvattingen politiek ten gelde wil maken, kan een politieke partij beginnen. Inmiddels is het democratische gedachtengoed ver doorgeslagen en zijn er 89 partijen die op de één of andere manier veel op elkaar lijken. Hier kan al lang geen sprake meer zijn van landsbelang of serieuze volksvertegenwoordiging. Dit riekt sterk naar egotripperij en ijdeltuiterij.

Iedere keer staan er weer mensen op die, al dan niet, uit een reeds bestaande partij komen. Zij hebben meestal één of enkele stevige standpunten die de kiezer moet verleiden om toch maar vooral op hun te stemmen, ondanks dat andere partijen deze standpunten ook hebben. Als argument om een eigen partij op te richten laten zij dan weten dat zij een gat op links of rechts willen vullen. De meeste van deze mensen zijn nog niet eens in staat om hun eigen gat te vullen, laat staan dat zij het linkse of rechtse gat kunnen vullen dat toch al overvol zit. Er zitten ook mensen bij die maar wat graag hun eigen gat door anderen willen laten opvullen. Of zijn het toch gewoon opportunistische zakkenvullers.

Vreemd genoeg zijn er ook altijd weer kiezers die zich toch laten verleiden door deze vaak goedgebekte volksverlakkers. Niet zozeer omdat zij zich kunnen vinden in de mooie verhaaltjes van deze fantasten, maar meer omdat zij zich niet gehoord voelen door de zittende macht. Dit laatste mogen serieuze partijen zich wel aantrekken. Dat de, vaak onervaren, nieuwe populisten het beter gaan doen, is in het verleden zelden gebleken en geeft zeker geen garantie voor een solide toekomst.

‘Veel koks bederven de brij’