Mao is een Chinese gekuifde naakthond. Ik ken hem nog van de puppycursus. Het is een klein onooglijk ding. Wanneer wij naast elkaar staan is het geen gezicht. Ik met mijn imposante lijf en indrukwekkende kop en hij met zijn magere lichaam waar nagenoeg geen haar op zit.

Ooit heb ik mij een keer minachtend over hem uitgelaten. Niet dat het in mijn aard ligt om neer te kijken op anderen, maar ik had waarschijnlijk een vervelende bui. Op het moment dat ik neerbuigend deed tegen Mao bleef hij rustig en keek mij met zijn schrandere oogjes doordringend aan. Nadat hij mij zo enige tijd had bekeken, zei hij in al zijn wijsheid
‘Een enkele bamboe maakt nog geen bos’. Waarschijnlijk een of andere Chinese wijsheid, waar ik op dat moment niets mee kon.

Deze week stond in de krant dat de politieke partij van Henk Groote nu officieel was opgericht en dat hij had besloten om zijn achternaam te blijven gebruiken voor zijn partij.
Toen ik dit las, moest ik weer aan Mao denken en begreep wat hij toen tegen mij had gezegd.

Dit in China zo bekende spreekwoord, is ook van toepassing op deze nieuwe politieke partij.
Henk, die ooit een prominent lid was van Lokaal Belang Montferland en uit deze partij is gestapt omdat hij op een voor hem onverkiesbare plaats was gezet, kon het niet verkroppen dat hij geen rol meer zou kunnen spelen in de lokale politiek. Nog voor de verkiezingen lukte het hem om een partij uit de grond te stampen en puur op persoonlijke titel een zetel in de wacht te slepen.

Henk is een politiek dier, een verenigingsman, die na eigen zeggen het beste met de maatschappij voor heeft. Zijn partij draagt zijn naam omdat deze waarschijnlijk binnen de Montferlandse gemeenschap iets uitstraalt, of omdat zijn ego misschien groter is dan de partij. Natuurlijk mag hij dat denken en ook als zodanig doen, maar was het niet beter geweest als deze ene bamboestengel bij dat reeds bestaande bosje was gebleven, of zich had samengevoegd met een ander bosje om op deze wijze zijn wortels nog steviger in de Montferlandse bodem te krijgen. Het verleden heeft ons inmiddels geleerd dat de meeste alleenstaande bamboestengels geen lang leven beschoren zijn.