‘Als kind keek ik vanaf een bankje net over de toppen van de bomen’

STOKKUM – Het kost even wat moeite, maar dan heb je ook wat. Dus maakten honderden belangstellenden zondag de wandeling naar de ruim tachtig meter hoge Hulzenberg, om na een klim van nog eens 105 treden van het prachtige uitzicht te kunnen genieten. Vorige week werd de veelbesproken uitkijktoren in het Bergherbos geopend, zondag trakteerde Natuurmonumenten alle bezoekers op warme chocolademelk.

uitkijktoren (1) klein“De toren is prachtig”, vindt Stokkummer Cor Roelofs. “Al begrijp ik dat niet iedereen in Stokkum er gelukkig mee is. In de nabij gelegen zandbulten komt de zandhagedis nog voor. Zo’n toren trekt meer mensen naar het gebied, die de rust voor de dieren verstoren. Ik snap de angst dat het daardoor allemaal wat veel wordt.”

Maar hij is ook blij dat hij door de komst van de uitkijktoren eindelijk weer van het uitzicht kan genieten dat hij veertig jaar heeft gemist. De inmiddels 63-jarige Roelofs groeide op in Elten en ’s-Heerenberg. Op zijn twintigste vertrok hij uit de streek om er in 2012 weer terug te keren.

“Ik heb nog foto’s dat ik hier als kind op een bankje stond en zo net over de toppen van de bomen kon kijken. Nu alles is dichtgegroeid, kan dat niet meer. Vanaf de uitkijktoren herken ik echter weer de beelden van vroeger. In veertig jaar is er niet zoveel veranderd. De rand van ’s-Heerenberg is hetzelfde gebleven.”

Uitzicht
De uitkijktoren is in totaal 26,5 meer hoog. Het publiek kan op maximaal 21 meter hoogte over de hele omgeving kijken. Zo is in de nabijheid de witte kerktoren van Stokkum te zien, iets verderop de brug van Emmerich en zelfs het Reichswalt en aan de andere kant onder andere de kop van de A12, de vuilverbranding in Duiven en de Posbank bij Arnhem. “Op de Posbank zien ze ons ook”, weet een medewerkster van Natuurmonumenten. “En als het heel helder weer is, kun je helemaal naar Nijmegen kijken.”

Mark Verkerk en Sabrien Terhorst zien de omgeving nu ook eens van bovenaf. “We wandelen hier veel en kenden het gebied tot nu toe eigenlijk alleen op ‘wortelniveau’.”
Mark Verkerk en Sabrien Terhorst zien de omgeving nu ook eens van bovenaf. “We wandelen hier veel en kenden het gebied tot nu toe eigenlijk alleen op ‘wortelniveau’.”

Mark Verkerk en Sabrien Terhorst kenden het gebied tot nu toe alleen op ‘wortelniveau’. De twee wonen in ’s-Heerenberg en wandelen veel in de omgeving. “Prachtig om het nu ook eens van bovenaf te zien”, zegt Mark. “Ik vind het verder mooi, dat er rond de toren geen parkeerplaatsen zijn aangelegd. Je moet er echt wat voor doen om hier te komen. Al is het wel jammer dat er toch nog mensen zijn die hun auto in het veld parkeren. Daarom snap ik de weerstand vanuit Stokkum wel. De Hulzenberg was zo’n rustige, mystieke bult en ineens is daar veel reuring. Er is ze bovendien niet naar hun mening gevraagd.”

De tegenstanders van de toren lijken zondag echter weggebleven. Wie wel is gekomen, geniet van de vele vergezichten, die het houten gevaarte ze biedt. En van de warme chocolademelk, waarmee Natuurmonumenten ze verwelkomt. “Tussen 11 en 13.30 uur hebben we al veertig liter chocolademelk geschonken”, vertellen de medewerkers. “Tot nu toe was er pas één meneer die kritiek had en zei ‘het is een mooie toren, maar hij staat op de verkeerde plek’.”